Birlikte var olma sözleşmesi; aynı ya da ayırt edilemeyecek derecede benzer işaretlerin aynı ya da benzer tür mal ve hizmetler bakımından piyasada farklı marka sahipleri tarafından hangi şartlar dahilinde kullanılacağının belirlendiği sözleşmelerdir. Alman hukukunda uzun yıllardan beri uygulanmakta olan sözleşmenin yapılabilmesi, Avrupa Birliği Marka Direktifi esas alınarak hazırlanan 6769 sayılı Sınai Mülkiyet Kanunu`nun yürürlüğe girmesi ile Türk hukuku bakımından da mümkün hale gelmiştir. Çalışmada Türk marka hukukunda birlikte var olma sözleşmesinin yeri Alman hukukundaki düzenlemeler ve uygulamalar dikkate alınarak tespit edilmiştir. Bu çerçevede öncelikle birlikte var olma sözleşmesinin hukuki niteliği tespit edilmiş ve diğer benzer sözleşmelerden ayırt edilmiştir. Daha sonra sözleşmenin kurulması ile tarafların hak ve borçları incelenmiştir. Son bölümde sözleşmenin uyarlanması ve sona ermesi hususları ele alınmıştır.