Kamakura döneminin sonunda Yoshida Kenkō tarafından 14. yüzyılda yazılan Tsurezuregusa Japon kültürünün ve estetik duyarlılığının temel ögeleri olan geçicilik hissi ve sadelikteki güzellik anlayışını yansıtır. Eserin işlediği temalar dinden siyasete uzansa da yazarın her konuda engin merakını ve dönemin değer yargılarına karşı takındığı kayıtsız tavrı gözler önüne serer. Heyan sarayı aristokratları ile rahiplerini konu alan küçük hikâyelerden oluşan eserinde Yoshida Kenkō’nun hemen hemen temas etmediği hiçbir konu yok gibidir. Bütün tabuları dışlayan yazar kitabında görgü kurallarından savaşçı menkıbelerine, çiçeklerden kuşlara, rüzgârdan aya,
tüccarlardan kadınlara, yaşanacak yerlerden dövüş sporlarına, hayatın faniliğinden ölümden sonraki hayat beklentisine kadar pek çok konuya değinir. Bilhassa varlıkların çirkin yüzünü vurgulayan insan psikolojisinden bahseder. Yoshida Kenkō’nun Tsurezuregusa adlı eseri sadece yazarın aklına gelenleri serbestçe yazıya
döktüğü çeşitli düşünceleri içermez, aynı zamanda Japonların dünyevi düşünce tarzlarının içe
dönük boyutunu gözler önüne serer