İnsanın yaşadığı mağduriyeti giderme iddiası içinde bulunan hümanizm, Tanrı-doğa-insan dengesini insan lehinde bozmuştur. Ticari kapitalizm ve sanayileşmeyle birlikte sekülerizm hakimiyeti meydana gelmiş, Tanrı geriletilmiş ve doğa sömürülme vasıtası haline getirilmiştir. 20. yy.da teknolojinin etkisiyle dönüşüm hızlanmış modernlikten postmodernliğe geçiş yapılmıştır. Teknolojinin vasıtalarıyla hümanizm radikalleştirilmiş transhümanizm sürecine geçilmiştir. Hümanizmin rasyonel ve deneysel insanı, yerini bio-nano-neuro-info teknolojileriyle desteklenmiş transhümanizmin transhuman’ına bırakma eşiğindedir. Transhümanizm posthümanizme geçişte ara dönemken transhuman da posthuman’a geçişte ara varlıktır. Bu ara varlık biyo-bionik bir varlıktır. Bu süreçte insan yalnızca bio-teknolojilerle desteklenmemektedir. Ev, ofis, hastane ve fabrikalarda kullanılan robot ve androidlerin varlığı artmaktadır.