Suudi Arabistan ve Birleşik Arap Emirlikleri’nin ardından Katar ve Kuveyt’ten özellikle doğal güzellikleri ve ılıman iklimiyle tanınan İsviçre’de yoğunlaşan Arap turizmi, son yıllarda Türkiye’de, özellikle İstanbul, Sapanca ve Doğu Karadeniz Bölgesi’nde her geçen gün önemini artırmaktadır. Doktora tezi olarak hazırlanan bu çalışmada, 1970’li yıllardan bugüne bütün dünyada uygulanmakta olan sürdürülebilir turizm bütün yönleriyle ele alınmış ve Covid-19 salgınının neden olduğu zorunluluklarla sadece e-anket yöntemi kullanılıp, Trabzon destinasyonunda Arap turizmi ve sürdürülebilirliğine ilişkin araştırmalar yapılmıştır. Bu amaçla önce özgün bir ölçek geliştirilmiştir. Ardından, bu ölçekle Trabzon’u ziyaret etmiş ve/veya ziyaret etmek isteyen 162 katılımcıya, Trabzon’da satılan turistik ürün ve hizmetlerden algılanan memnuniyet düzeyini, Trabzon’u ziyaret etmek istemelerine sebep olan unsurları ve ziyaret öncesinde, sırasında ve sonrasında kendilerinde oluşan Trabzon destinasyon imajında yer alan unsurları belirtmeleri istenmiştir. Ziyaret etmek isteme nedenleri olarak alınan yanıtların oransal değişimi şöyledir: %13,3 ile doğa, %10,11 ile dinlenme ve % 9,43 ile fizyolojik ve psikolojik rahatlama görülmektedir. Bunu takip eden sebepler sırasıyla, %8,1 ile helal yemek, % 8 ile tarihi ve kültür mekânları, % 7,84 ile deniz, % 7,04 ile eğlence, % 6,93 ile sürekli yaşanılan yerden kısa süreliğine ayrılmak, % 6,6 ile din, % 6,25 ile kültür, % 5,6 ile farklı kültürlerden insanlarla tanışmak, % 5,34 ile heyecan, % 4,2 ile macera ve % 1,4 ile spor. Destinasyon imajı olarak 7 unsur belirlenmiş olup, bunlar %22’lik oranla “Doğa-Tarih-Kültür”, % 16’lık oranla “Deniz-Orman-Yağmur” ve % 12,3 ile “Mavi-Yeşil” ve % 9,02 ile “Dindar”lıktır. Katılımcılar Trabzon’da sürdürülebilir Arap turizmi bağlamında “Olanaklar”, “Çekicilikler” ve “İstikrar” faktör gruplarına göre sosyo-demografik özellikler açısından değişiklikler göstermektedir.