Merhametsiz, şefkatsiz bir toplum olduk. Sevgi ve saygı yerine nankörlük ve saygısızlığı tercih ettik, yürüyüşümüz bile değişti. Birçoğu koltuk altlarına büyükçe karpuzlar yerleştirmiş. Sürekli kendileri ile övünüp, böbürleniyorlar. Herkes anlamsız şekilde kendisine tapıyor. “Ben, bana kurban olayım,” diyor. Dostluk, arkadaşlık, kardeşlik yapmak yerine birbirimize karşı tahammülsüz, agresif, kırıcı ve öfke kusar olduk. Özümüzü yitirdik.
Melektik, şeytan olduk.