Timur, "gaza* (cihad) için 1386 yılında Gürcistan’a geldiği zaman Şehzâde, Emirlere ve devlet erkânına hitaben: "Bu hâl pek acayip ve garip geliyor. Zamanın hadisatiyle bir hercü merç zuhur etmiş, her şey nizamından çıkmış padişahlığın merasimi ortadan kalkmış; fakat bununla beraber bunda da bir garabet yoktur; çünkü o muhterem padişahlar yeryüzünde kalmayınca elbette her şey çığırından çıkar; hükümet işleri alt üst olur; fakat ben eski padişahlar ve meliklerin ‚il ve hareketlerine hayret ediyorum. Ellerinde bu kadar kuvvet ve kudret olduğu halde İslam dinine muhalif Gürcü Halifesi’ne memleketin ortasında saltanat iddiasında bulunacak derecede kudret ve selahiyet vermişler.

Eğer sizin zannettiğiniz gibi, onların padişahlık gayreti ve hükümdarlık azameti bu taifeyi tamamiyle yeryüzünden kaldır-mağa saik olmadıysa o halde Müslümanlık, dindarlık nerede kaldı? Puta tapanlar bile batıl olan dinlerinin kaidelerine riâyet ederler, onların Allahları putlar olduğu ve bu putlar kendilerine muavenetten aciz bulunduğu halde yine kendi dinlerinin aleyhinde bulunanları kahr ve zelil etmek için çalışırlar, bir cemaat ki İslam dinine mensuptur ve tanrının kendilerine yardım edeceğine dair olan vaadine inanırlar o halde onlar bu kâ‚rleri niçin saltanat ve hükümdarlıkta bıraktılar?

Onlardan gelen cüz’i bir menfaat için neden böyle bir hareketle bulundular? Şimdi eyalet ve hükümdarlık tanrının fazl ve keremiyle bize geçmiştir; herhalde onları esasından mahvetmek ve İslam âlemini onların habasetinden kurtarmak ve bu hareketi tanrının lütfuna nail olmak için bir vesile bilmek bizim için lazım ve vâciptir.*