Dîn-i İlâhî, 1582’de Bâbür İmparatoru Ekber Şah tarafından kurulan ve o bölgede hâkim olan Budizm, Cayinizm, Hristiyanlık, Hinduizm, İslam, Sihizm, Zerdüştlük (diğer adıyla Mecusîlik) gibi dinleri birleştirmeyi ve böylece tebaasının tek bir dine inanmasını öngören yeni bir dinin adıdır. Ekber Şah, farklı dinlere sahip olan tebaasını ortak tek bir din çatısı altında birleştirme projesiyle kendine mahsus ve birlik içinde bir imparatorluk kurmaya çalışmış, bu amaçla Senkretik bir din kurmayı plânlamıştır.
Bu çalışmada, Babürlü Devleti padişahlarından Ekber Şah’ı ve Ekber Şah’ın kurmayı planladığı din ile ilgili bilgilerin yer aldığı, 1941 yılında MAKHANLAL ROYCHOUDHURY, M.A..B.L,SASTRI tarafından yazılan ve CALCUTTA ÜNİVERSİTESİ tarafından basılan “THE DIN-I-ILAHI OR THE RELIGION OF AKBAR” adlı eser orjinaline sadık kalınarak Türkçeye çevrilmiştir.