İblisler de kovuldu bu dünyadan.

Devler, periler ve ejderhalar da yok artık.

Bilge padişahlar ve onların dünyalar güzeli kızları, cesur şehzadeler…

Kimsenin maşukuna kavuşmak için çileden çileye koşmaya mecali kalmadı. Sokaklar artık geceleri daha aydınlık.

İblislere saklanabilecekleri gölgelikler, kuytu köşeler bırakmadık. Onlar da gittiler. Dünyanın tüm devleri karanlık bir gecede ejderhaların sırtına binerek ayrıldılar aramızdan.

İfritler, periler, büyülü ormanlar, billur ırmaklar, Zümrüd-ü Ankâ…

Yedi iklimin adil padişahları, soylu dilberler, mertler, cömertler…

Asalet de gitti peşlerinden, zarafet, hikmet, kanaat; hepsi, bir adamın gözlerini fezaya dikip *Ay üstünde sır yoktur!* dediği bir gecede sessizce arzı terk ettiler.

İnsanoğlunu kendiyle bir başına bırakıp gittiler de gittiler.