Bir zamanlar dört küçük tavşan vardı ve isimleri Zıpzıp, Paspas, Pamuklu ve Peter’di.  Kocaman köknar ağacının köklerinin altındaki kum tepeciğinde anneleriyle birlikte yaşarlardı. “Hadi bakalım yavrularım,” dedi bir sabah yaşlı Bayan Tavşan “tarlalarda oynayabilir ya da patikalardan geçebilirsiniz. Ama sakın Bay Çiftçioğlu’nun bahçesine girmeyin, olur mu yavrularım? Babanız orada bir kaza geçirdi ve Bay Çiftçioğlu onu bir turtanın içine koydu.”

Küçük çocukların dürüstlüğün, basit zevklerin tadını çıkarabilmesine en ufak bir katkım olabildiyse, iyi bir şey yapmışım demektir.