İslam tarihinin perişanlık dönemlerinde bazı kişi ve odaklar tarafından, -şirk ve cahiliye devrinden kalma alışkanlıklarla- birçok sapkın inanış ve ibadet şekilleri değişik kılıklar içinde günümüze kadar sürdürülmüştür.

İslam’a bulaştırılan eski dinlerin ibadet biçimlerini sevimli göstermek amacıyla müslim kitleyi ürkütmemek için daima mistik tapınma yöntemleri tercih edilmiştir. Nakşibendilikteki egzoterik «rabıta» ve «Khatm-i Khuwacegan» ritüelleri bunun çarpıcı örnekleridir.
Ancak bu konuda harcanan olağanüstü çabalara rağmen alet olarak kullanılan eğitimsiz ve bunalımlı bir zümre dışında kimse bu akımla pek ilgilenemeyecektir. Çünkü, Türkiye’de yaşanmakta olan din ve düşünce anarşisi ortamında çözülmüş bulunan toplumun parçalarından her grup, bugün kendi derdiyle meşguldür. Dolayısıyla yalnızca ruh sağlığından yoksun bir azınlık ancak bu mistik hareketin propagandalarından etkilenebilir.

Kalpleri iman nuruyla aydınlanmış tevhid ehli ise bu akımın gayretleri karşısında Allah’ın yardımıyla savrulmayacak, Allah’ın kitabına ve Rasulullah (s.)’ın sünnetine bağlı kalarak, zühd ve takva ile rabbani duruşunu daima koruyacaktır.