İnsanlığın tüm zamanlar için temel ütopyası, özgür yaşam arayışı olmuştur. İnsan; hem kendi toplumu hem de evrensel varlıkla kurduğu ilişki oranında özgürlük veya tersi olarak kölelik düzeyini belirler. Bundan dolayı insanı bilmek, evrensel oluşu ve varlığı bilmektir. İnsanın doğası da hem varoluşsal olarak hem de gelişim olarak toplumsaldır. Dolayısıyla, bilme işlemini gerçekleştirmek için başvurulacak, inşa edilecek yöntem de buna göre olmak zorundadır. Hakikati inşa edecek olan yöntem, evrensel-toplumsal tarihe dayanmak zorundadır. İnsan, tabiatın en sonunda yer alan en mükemmel canlıdır. İnsan gibi dil ve düşünme yetisine sahip başka bir canlı yoktur. Bu yüzden insanın kendisinin ne olduğunu bilmesi önemlidir.