“Kürdistan halkı geçtiğimiz yüz yılda Irak devletiyle barış, ortaklık ve eşitlik içinde yaşamak için tüm yolları denedi. Irak hükümetleri buna karşılık ellerinden geldiğince devletin gücünü şovenizm ve mezhepçiliğin hizmetine soktu. Kürtlere karşı marjinalleştirme, Araplaştırma, soykırım, rızık kesme ve inkâr yolunu seçtiler. Kürdistan halkı bütün yolları denemekten umudunu yitirdiğinden dolayı referanduma gitti. Referandum, Kürdistan halkının yüz yıllık zorlu bir davanın modern ve barışçıl bir anlayış ve inanç derinliğiyle çözümünü ortaya koydu. Ancak Kürdistan halkının meşru ve barışçıl sesine yanıt bir kez daha silah dili, zorbalık ve şovenist zihniyet oldu. Irak’ın sorunlarının çözümü ve Kürdistan Bölgesi ile Bağdat arasındaki giriftleri bitirmenin, ilerleme ve barışın yegâne yolu şovenist zihniyetten vazgeçmek ve birbirini kabul etme kültürünü seçmektir.”