Bin yıldan uzun bir gecenin bestesidir bu; Bin yıl sürecek zannedilen kar sesidir bu, Bir kuytu manastırda dualar gibi gamlı, Yüzler,ce ağızdan-koro halinde devamlı Bir organun ahengi yayılmakta derinden; Duydumsa da zevk almadım İslav kederinden Zihnim bu şehirden, bu devirden çok uzakta, Tanbüri Cemil Bey çalıyor eski plâkta Birdenbire Mes`udum işitmek hevesiyle. Gönlüm dolu Istanbul`un en özlü sesiyle Sandım ki uzaklaştı yağan kar ve karanlık; Uykumda bütün bir gece körfezdeyim artık.