Teymiyye`nin bu risalesi, genelde, müslümanların bir kesiminin gözardı ettiği, diğer bir kesiminin de olduğundan başka anlamlarda algıladığı takva kavramı ve ona bağlı olan bazı kavramları ele almaktadır. Rıza, sabır, tevekkül, sevgi, Allah sevgisi, kin, aşk, hased, gıpta gibi insanın düşünce ve eylemlerini yönlendiren kavramların, Kur`an`a ve Sünnet`e dayalı olarak anlatılması, müslümanlar olarak, gerçekten ihtiyacımız olan bir meseledir. İnsanların açıkça ortaya koyduğu ve dışarıdan gözlenebilen bir takım eylemler ve davranışlar vardır. Bu davranış ve eylemlerine bakarak onlar hakkında olumlu veya olumsuz bir takım hükümler veririz. Bu hükümlerin verilmesine neden olan eylemler ve davranışlar, insanın iç dünyasındaki bir takım duyguların, düşüncelerin ve isteklerin dışa vurulması olaydır. Dolayısıyla bu yansımanan olumlu değerlendirilmelere neden olmasını istiyorsak, "kalbimizin amellerini" Allah`nn hudutlarlı içinde tutmak ve terbiye etmek mecburiyetindeyiz. Eğer bunu gerçekleştirmezsek, söz ve düşünce olarak ne kadar doğru olursak olalım, eylemlerimiz düşünce ve sözlerimiz tersini ortaya koyacaktır. Bu durum ise, bugün, müslümanlar olarak yaşadığımız sıkıntı ve çözümsüzlüklerin en temel sebeplerinden biridir. Söz ve eylem çelişkisi ortadan kalkmadığı sürece de, bu çözümsüzlük ve sıkıntı sürecektir. Elinizdeki eser, bu çelişkiyi ortadan kaldırmaya yönelik çabaların ne olması ve takva sahibi insanların nasıl olması gerektiği konusunu, Kur`an ve Sünnet doğrultusunda ortaya koyma akcını taşımaktadır.