Şiirden ne çok şey beklenir. Şiir bir ilaçtır, denir; bu dünyanın yaralarını iyileştirmeye bir ilaç… Ama yaranın yerini bilmek kolay değil. Belki bir ipucu bulunur şiirlerde; belki küçük bir ipucu bulunur bu kitaptaki şiirlerde…

Avlusuz Evleri Ovalara Salınca

Merhaba şehir ben geldim yenice 
Taşramı getirdim kendimle sana
Evleri bırakıp gitmiş avlular
Kendi avlumu söküp geldim
Çöküp çay içtiğim bir sandalye var
Çay bardağı demirbaş kayıtlı
Gündüzü uzatma derdiyle 
Azaltıyorum çayın karanlığını

Merhaba gecesi şehrin
ben geldim sabahtan sana
Akşam olur taşramla bana
Geceden yalnızlık indirimi isterim...

Bakmayın siz aile en küçük birim sözüne
En küçük parça taşradır asıl
Bir avluya bile az gelir kimi zaman
Gündüzü tutamaz tahta kapılar
Gece fazla gelir bana, yalnızlık indirimi isterim…

Merhaba kasaba ben geldim yenice
Arka cebimde taşramla, belki kullanırım diye...

Avlusuz evleri ovalara salınca dünya 
ben de ülkemi dolaşıyorum kendi taşramla…