Barat gözlerini açtı. Birisi onu çağırıyordu. Ama ortalıkta kimsecikler yoktu.
“Sen de kimsin?” dedi merakla.
“Beni nasıl tanımazsın? Akşama kadar beraber oynadık ya.” dedi o gizemli ses.
“Dede sen misin? Sesini nasıl değiştirdin öyle? Işığı yaksana seni göremiyorum.”
“Hay Allah’ım ya! Ne dedesi arkadaşım? Yanındaki sehpaya bakar mısın lütfen?”
Barat sehpaya baktı. Şaşkınlıktan dilini yutmak üzereydi.