Rabindranath Tagore (1861-1941) Gitanjali adlı eseri ile Nobel Edebiyat Ödülü’nü alan ilk Asyalıdır. Edebiyat ve sanat dünyası içinde kendine özgü bir konuma sahiptir. İnsanın özündeki yaratıcı tahayyülü vurgulaması, rasyonalist-materyalist bakış açılarına karşı çıkışı, geleneksel din ve devlet anlayışını reddetmesi onun özgünlüğünün özellikleridir. Vizyoner kişiliği, insanı ilgilendiren her konuda yazmasını ve farklı edebî türlerde eserler ortaya koymasını sağlamıştır. Eserlerinin temel vurgusu doğanın, insanın ve Tanrı’nın birliğidir.
Bu kitap, Tagore’un düşüncesinin derinlikli bir incelenmesinden ziyade yaşamı ve öğretisine dair bir giriş niteliği taşımaktadır. Kitaptaki her bölüm, onun çeşitli yazılarından yararlanılarak oluşturulmuştur. Referanslar, onun İngilizce yazılarına başvurularak yapılmıştır. Yazılı düşünceleri bir bütün olarak ele alınmış ve farklı metinler yan yana konulmuştur. Okuyucunun bunu çalışma boyunca dikkate alması umulmaktadır.