Bir dev yürüyor zarif adımlarıyla

Dağ taş ufalanıyor

Bir dev bakıyor gözlerimin içine

Kitaplardan inşa ettiği küçük kulübesinden

Saçları kar beyazı

Saçları yürek ayazı

Bir dev susuyor karşımda

Şair demeye korktuğum

Ki sana Yusuf`un gömleğini giydirdi gökler

Sana elleri pamuktan melekler indi

Ne verdiyse sana o güzel geldi

Tılsımlı gök yedi kat binlerce mısra

Doksan dokuz ezber ve yakıcı göz yaşı

Ah o çığlıkları dağa çalsam dağ yarılır

Ah yine kapına varsam

Aralasam perdeni usulca

Karşında otursam yine

Boş bir iskemleye

Sen sussan yine

Ben sussam

Pencere duvar sussa

O sükutun hazzında kalbimi yeniden bulsam