çukurun ağzında bir orman, yaşamı uzun sürer sevdalıların
ağaç bir gövde uydurdu kendine sonra güneşi doğurdu
doğrulamadım yerimden, eğildim bulutlara kadar, bitmeyen
karanlık tepemde
herkes başkasına benzesin diye kendimi bırakıyorum bir
oyuna
uzun seferlerden yenik yüzüm