Sanatçının Genç Bir Adam Olarak Portresi ile Ulysses arasında, 1916 yılında, Joyce tek oyunu olan Sürgünler’i yazdı. Oyun, Yeats tarafından İrlanda Ulusal Tiyatrosu olan Abbey Tiyatrosuna alınması reddedildikten yıllar sonra, 1970 yılında ilk büyük Londra performasında Harold Pinter tarafından sahneye kondu.

Otobiyografik yanlarıyla da dikkat çeken oyun Joyce’un yazarlığında bir dönüm noktası olarak görüldü. 

Meşhur bir yazarın 9 yıl sonra sürgünden Dublin’e dönmesi Joyce’un kişisel dramıyla örtüştürüldü. Karamsar, işkenceler çeken Richard Rowan hem karısı hem de darkafalı İrlanda toplumuyla sürekli ters düşmektedir. Rowan’ın karısı Bertha ise kesinlikle Joyce’un sevgilisi ve müstakbel karısı Nora Barnacle’ı anımsatmaktadır. Gerçek hayatta olduğu gibi çiftin genç bir oğlu vardır ve Rowan, tıpkı Joyce gibi, annesinin hastalığı ve izleyen ölümü nedeniyle İrlanda’ya dönmüştür. Joyce, büyük hayranlık duyduğu İskandinav usta İbsen gibi, oyunun temeline  bireysel özgürlük ile talepkâr toplum arasındaki çatışmayı koymuştur.