Kuranda Yüce Rabbimiz pek çok ayette kullarından Sevgili Rasûlünü örnek almalarını istemiştir.

Bu ayetlerden birisi şudur:

Andolsun ki, Allahın rahmetini ve ahiret gününe kavuşmayı umanlar ve Allahı çokca zikredenler için Allahın Rasûlünde size güzel bir numune (örnek) vardır. Rasûlullahın örnekliğine sünnet denilmiştir.

Ancak Sahabîlerden itibaren sünnet, farklı algılanmaya başlamıştır. Hz. Ömer, Hz. Abdullah ibni Mesud, Hz. Aişe gibi Sahabîler, Rasûlullahın söz ve fiillerine içtihadî, diğer ifadeyle gayeci yaklaşırlarken; Hz. Abdullah bin Ömer, Hz. Ebû Hureyre gibi Sahabîler, Onun söz ve fiillerine şekilci yaklaşmışlardır. Bu anlayış, Sahabîlerin talebeleri olan Tabiîn döneminde de devam etmiş, bu dönem insanlarından bâzıları Rasûlullahın söz ve fiillerini değişen şartlara göre yorumlarlarken; bazıları da onun söz ve fiillerini olduğu gibi kendi zamanlarına taşımışlardır. Sonuçta rey ehli ve hadis ehli denilen bu iki grup, sünneti anlama konusunda birbirleriyle kıyasıya bir mücadeleye girişmişlerdir. İşte bu kitapta, hem sünnete uymanın önemini, hem de sünnetin şekillenmesi noktasında Sahabe ve Tabiîn dönemlerinde yaşanan bu mücadeleyi ve seyrini okuyacaksınız.