Bir gün sohbet sırasında Avrıpa`da, bazı ünlü yazarların ölümlerinden sonra evlerinin müze haline getirildiği ve bu evlerin üzerine onların isimlerinin yazıldığı konuşulur. Örnek olarak da J.W. Goethe`nin Frankfurt`taki, Victor Hugo`nun Place des Vosges`daki Frederic Chopin`in Varşova`daki ve Tolstoy`un Yasnaya Plyana`daki müze-evlerinden bahsedilir. O mecliste bulunan ve sohbetin tesirinde kalan Florinalı Nazım Bey, söz konusu kişilerin akıbetlerine imrenerek Süleyman Nazif`e:

- Üstadım , ben ölünce kapımın üstüne konulacak lavhaya ne yazarlar acaba?

 deyince, üstad damdan düşercesine:

- "Kiralık Ev" şeklinde karşılık verir.