Bu çalışmanın temel gayesi, tabiûn dönemi âlimlerinden olan İsmâil b. Abdurrahmân es-Suddî’nin tefsir metodolojisini tespit etmektir. Suddî’nin tefsir metodolojisini konu alan bu çalışma giriş, üç ana bölüm ve sonuçtan oluşmaktadır. Giriş kısmında araştırmanın konusu, kapsamı, amacı, yöntemi, çalışma konusunu ilgilendiren literatür ile Suddî’nin yaşadığı dönem, hayatı ve ilmi kişiliği hakkında genel bilgiler verilmiştir. Birinci Bölümde Taberî’nin Câmiu’l-Beyân ve İbn Ebû Hatim’in Tefsiru’l-Kur’âni’l- ‘Azim adlı tefsirlerinde geçen Suddî rivâyetleri tespit edilmiştir. Taberî ve İbn Ebû Hatim tefsirleri, Suddî rivâyetleri bağlamında karşılaştırmalı analiz edilmiştir. İkinci Bölümde, Suddî tefsirinde anlama ulaşma yöntemi tespit edilmiştir. Bu bölümde anlama ulaşma yöntemini tespit etmek için Metin dışı veriler ve metin içi veriler ana başlıkları altında tefsir metodolojisi belirlenmeye çalışılmıştır. Üçüncü bölümde, Hükümlere ulaşmada kullandığı tev’il-yorum yöntemi tespit edilmiştir. Bu bölümde kelâmî te’vil yöntemi ve fıkhi tev’il yöntemi ana başlıkları altında hükümlere ulaşma metodolojisi tespit edilmeye çalışılmıştır. Sonuç bölümünde ise Suddî tefsir metodolojisine ilişkin tespitler ve neticelere yer verilmiştir.