İnsan zihninde oluşan bir kelime bazen bir çığ bazen debir sel olur da insanın hayatını karartır. Dilden çıkan birsöz de hayat kurtarıp aydınlığa sebep olur da şükranlar hepaz kalır.

Tıpkı Yunus Emre’nin dediği gibi:                          

Söz ola kese savaşı,

Söz ola bitire başı,

Söz ola ağılı aşı,

Bal ile yağ ede bir söz.

Bazı sözlerin savaş bitirip canları kurtardığı bazı sözlerin ise hayatı sonlandırdığına işaret vardır. Sözlerin hepsinde bir veciz olsa da en iyi retoriğe sahip olanları şiirlerdir. Şiirler kapalı kanallara en şiddetli tazyikle verilen su gibidir ki tertemiz bir şekilde açılır. Zihinlerimizde anlam veremediğimiz nice zorluklar şiirle anlaşılır olur. Şiir okumak yazmak kadar zordur. Manayı anlamak, derde şifa sözlerin neye ilaç olduğunu bilmek kadar zor. Tıpkı hangi meyvenin hangi hastalığa şifa olduğunu bilmek gibidir şiirler. Vurgusu sesi yanlış ifade edildiğinde anlam kayması olur. Doğru sözler manasız olur. Gecelere güzellik katar şiir, gecenin ölüm kokusunu kazır zihinden. Kalpte bir düşünce birikmiş kıvranır dururken şekillendirmeye çalışırsın o düşünceyi. Her şeyi tamam etsen de bir şey eksik kalır; işte şiirdir o eksik olan. Şekillendirdiğin şeyin tepesine bir dize gelir, konar. Her şey tastamamdır o anda.