Welat, şirkîstan û kerîstan e. Cudahîya we û serdema cahîlîyê nîne. Welatekî ku dijminên xwedê tê de hêzdar in, aborîya we naborê û çanda we ya mirîyane. Emanetên ku xwedî lê derdikeve jî bi rastî ne pîroz in. Civak ji mîratxurên tiral pêk tê. Jiyan bûye dafikxaneyeke netewî ku hinek maye keleha we ya zimên bikeve. Şaristaniya talanê dev ji we naqere. Di nav çewtîya dîrokê de dawa heqê xwe yê windayî dike. Divê bê fetihandin, divê di hiş û şarîstanîya wan de serastkirin çê bibe, divê mirovê wê ji hev veqetin ku ji hev xelas bibin. Divê dev ji dînê sofîyan biqerin û bên ser dînê şipya û zindî ku Islamopiya û Kurdopiya ava bibe. Nivîskar, civaka ku serê wê bi modernizma qapitalist tevlîhev bûye, dixe dikana berçavkan û rastîya nepeni şani dike. Ji bo xelasîyê lehengeki bi navê "Şoreşgerê Misilman" û sazîyên weke "Rêveberiya Gunehan" saz dike. Ceribandinên nivîskar, ji bo hebûneke bi rûmet e da ku xwendevan êşa hebûnê bikşîne.