Scipio Aemilianus’un, düşünde gördüğü dedesi Scipio Africanus’la birlikte tanrıların mekânı olan göğün en yüksek katına çıkışı, burada Africanus’un gösterdiği uyum ortamı anlatılır, ruhun ölümsüzlüğünü ve yurduna yararı dokunanlara ödül olarak verilen sonsuz mutluluk yanında, Aemilianus’un siyaset ve askeri alanda üstleneceği görevler de belirtilir. Macrobius (In Somnium, I,IV,2-3=De Re Publica, VI,8) bu düşle ilgili yorumunu dile getirirken, konuşmaların sonuna doğru Gaius Laelius’un, İÖ 133’te, isyancı Tiberius Gracchus’u öldüren Scipio Nasica’nın neden heykelinin dikilmediğini sorduğunu (İÖ 138 yılında consul’lük yapmış olan P. Cornelius Scipio Nasica Serapion, bir senator grubu başında T. Gracchus’u öldürtmüştü); Scipio’nun da yanıtında, yirmi yıl önce III. Poeni Savaşı (İÖ 149) sırasında, Massinissa’yla olan konuşmasının ardından gördüğü düşü anlattığını vurgular.