Manisa sancağına atanan Malatya valisinin livada yardımseverliğinden dolayı hürmet gören zevcesine güle güle demek için; kadı efendinin, belediye reisinin ve başka birkaç yüksek memurun hanımıyla birlikte eşraftan Abdi efendinin karısı Ayşe Hatun da vali konağına ziyarete gelir. Kahve içilirken edilen birkaç hoşbeş ve ardından verilen hediyelerden sonra taşınmayla uğraşan valinin hanımını daha fazla meşgul etmemek için buruk bir vedalaşmayla Ayşe Hatun ve beraberindekiler konağın kapısında görülür. Hayatının ¾` ünde göz kapaklarının ¾` ü kapalı olan, boynunun ise sol yanı sol omzuna dayalı yaşayan Ayşe Hatun, kapı önünde birden ve fakat boynundaki açının geleneğini değiştirmeden, göz kapaklarını yukarı doğru kaldırır; önündeki bahçe, aniden yüreğini havalandırır.Çok beğenmiştir burayı ve ancak hiç kaldırmadan solda yatan kafayı, sağ tarafını ileri alarak dönüp bakar solundan, o güzelim konağa, bu sevince sebep olan. Ve başlar konuşmaya.