Sen gittin gideli mevsimler hüzün Tadı yok ne gece ne de gündüzün Bittiği o gündü, artık son sözün Mecnunu çöllere kattın Efendim! Günahlar yüklendik kısa ömürde Ruhlar kapkara, en zift kömürde Aradık bir ömür, derman bu derde Tek ümit sen idin, canım Efendim!