Siyasetmektebi, nazım ile nesirin buluştuğu bir mekteptir. Birçok yazı neredeyse şiirin düzyazı halidir ve bu yüzden de okunurluğu, akıcılığı yüksektir. Bolca devrik cümle vardır. Bu her ne kadar bazen anlaşılmayı zorlaştırsa da çoğu zaman uzun yazının sıkıcılığını ortadan kaldırır. Dili sivridir. Ama bu sivrilik hiçbir zaman dini, mezhebi, kavmi ve dili ne olursa olsun mazlumları rahatsız etmeyecek bir düzeydedir. Mazluma yaklaştığında, onunla konuştuğunda “alçak gönüllü ve şefkatli” olan bu dil, karşısına zalim çıktığında kıldan ince kılıçtan keskin bir hal alır ve bütün “şiddetini ve onurunu” ortaya koyar. Hak için yola çıktığından batıla boyun eğmez, batılın tuzaklarına düşmez ve onun hiçbir rengine aldanmaz. Bu yüzden zaman içinde batıl ehlinin maddi manevi birçok saldırısına maruz kalmıştır.

Siyasetmektebi, hedefsizlere, bundan dahi bihaber olanlara hedef gösterir. Safların netleşmesi, hak ile batılın tatlı su ile tuzlu su misali ayrışması gerektiğini ortaya koyar ve hedefsizliğin sürüklediği girdaptan okuyucusunu kurtarmayı amaçlar. Çünkü hedefsizliğin bilgi ile birleştiği yurdun “kitap yüklü merkeplerin” dolaştığı memleket haline geleceğini bilir. Samimi ama hedefsiz olanları düştükleri girdaptan kurtarmaya, onlara tutunacakları sağlam kulplar sunmaya çalışır..