Parlamenter iktidarın gelişimi, İngiltere’de olduğu gibi, parlamentonun hükümdar üzerinde üstünlük kazandığı ülkelerde birleşme yönünde daha da güçlü bir şekilde çalıştı. Burada, başında tek parlamento “lideri” olan “kabine”, yasada resmen tanınmasa da, herhangi bir zamanda çoğunluğa sahip parti tek gerçek belirleyici nihayi gücün bir komitesi olarak gelişti. Resmi meslektaş organları gerçek iktidarın organları değildi: partiydiler ve bu nedenle gerçek hükümetin taşıyıcıları olamazlardı. İktidarı içeride savunmak ve dışarıdan büyük politika izlemek için, bir iktidar partisinin, yalnızca gerçek liderlerinden oluşan, gizli müzakerelere katılabilecek ve halkla ve özellikle de parlamentodaki halkın temsilcileriyle iletişim kurabilecek etkili bir vasıtaya ihtiyacı vardı. Kabine böyle bir vasıtaydı.