Bazı kelimeler vardır tek başlarına pek anlam ifade etmezler ama yana yana gelince çok şey değişir insanın kalbinde. Basit ve hızlı söylenir bu kelimeler ama çok kişiyi hareket edemeyecek duruma sokmuştur. En sert yumruktan daha çok acı verebilir bazen ve bazen de anne sevgisine denk bir sıcaklık hissettirebilir kişiye.
***
“İçeri girdim ve çıktım yüksekçe bir yere
Urganı geçirdim evet ölüm bu bile bile
Derin bir iç çekiş ve doldurdum ciğerleri
Son kez, vermek istemiyorum aldığım bu son nefesi…”
***
Bedeninde yaşanmış bir yalanın izleri oluşmaya başlıyor, gözleri doldu ağlamak istiyor işe yaramayacağını bile, bile… Yediremiyordu kendine… Bu sözlerden sonra nasıl sevebilirsin? Nasıl hâlâ fotoğraflarına bakıp iç geçirirsin? Nasıl?
Kalbi bu yaraya alışık olmadığını o kadar belli ediyordu ki sanki o an canının çekileceğini anlamıştı. Ölüm ilk defa bu kadar kolay gelmişti ona.
***
Ayrı kaldım gözlerden, sözlerden, gamzelerden. Bir aşk hikâyesi bu, sonu iyi bitmeyenlerden…