Selma Sayar. Bir eğitimci. Üstelik yazmayı seven bir eğitimci. Gözlem yeteneği ve duygularını aktarış biçimiyle bizleri anlattığı öykünün içine çekiveriyor daha ilk satırlarda. Hani, yüreğime dokundu, denir ya, aynen öyle hissediyor insan onun yazdıklarını okurken.

Özellikle de annesiyle ilgili yazdığı *Ena Mahibbik Mama! (Seni Seviyorum Anne!) başlıklı anlatısını okurken gözlerimin dolmasını engelleyemedim. Dostlukla ilgili yazdıkları da aynı duygusallığı nasıl da derinden, nasıl da zarif ama insanın içine işleyen biçimde kaleme alınmış.

İşte duygularını böylesine bizlere aktarabilen bir yazar o. Üslubu çok akıcı, su gibi okunuyor yazdıkları. Türkçesiyse mükemmel. E, daha ne denebilir ki… *Yazmaya devam Selma Sayar…*