Tunç Okan, oyunculuk kariyerine başladığı 1965’ten bu yana beş farklı ülkede yaşamış, çalışmış ve film yapmış bir sinemacıdır. Tıpkı yönetmenin kendisi gibi, Okan’ın sineması da yarı göçebedir, çünkü ilk filmi Otobüs’ten bu yana farklı film tarzları, türleri, estetikleri ve yaklaşımları arasında sürekli ‘seyahat eder’. Okan eklektik bir sinemacıdır. Aziz Nesin’den Friedrich Dürrenmatt’a, Jacques Tati’den Jack Clayton’a, sinema ve edebiyat dünyasının farklı yaratıcılarından fikir ve yaklaşımları uyarlar, ödünç alır, taklit eder, hatta zaman zaman kopyalar. Her göçebe gibi Okan da hafif seyahat eder, bir filmden diğerine yanında sadece birkaç temel unsur taşır. Kötünün içinde iyiyi, iyinin içinde kötüyü gören ciddi-komik vizyonu ve bölünmüş alımlamayı kışkırtan çok katmanlı yapısı Okan’ın bütün filmlerinde gözlenen özelliklerin en kalıcı olanlarından bazılarıdır. Hangi konuyu seçerse seçsin, hangi türü ya da film tarzını kullanırsa kullansın, Okan’ın sineması bunları ısrarla sergiler. Okan, sadece ilk bağımsız Türk sinemacılardan biri olduğu için değil, aynı zamanda Türkiye’den uluslararası izleyiciye ulaşma iddiasıyla film yapan ilk sinemacılardan biri olduğu için de Türkiye sinema tarihinin en önemli isimlerinden biridir. Umarım bu çalışma Okan’ın sinemasını keşfetmek ve daha yakından incelemek isteyenlere yardımcı olur.