Sinema ve mimarlıkla ilgilenen okuyuculara ışık tutacağı düşünülen yapıt, sinemanın mimarlık kurumlarıyla örtüşen yapısı ve filme özgü ortamda mimarinin anlatı pekiştirici yönde kullanımı üzerinde durmaktadır.

Çalışma, filme özgü ortamda görsel tasarım dinamikleri ve mekana dayalı anlatı üzerinde yoğunlaşmakta, Refiğ filmleri bu bağlamda içerik ve biçim ilişkileriyle ele alınmaktadır. Refiğ sinemasında yapı-insan ruhu ve buna bağlı olarak kent ilişkisi mimari yaklaşımla yer almaktadır. Mimari bağlam mekan-beden ilişkisi etkinliğinde varlık göstermekte; konut ve çevresi mekansal deneyim aracılığıyla yansımaktadır.

Geleneksel yaşam biçimlerinin eklemlediği konut yapısı ve bununla ilişkili sokak ve mahalle kültürünün kayboluşunun altını çizen Refiğ sineması, yerinde mekan kullanımı aracılığıyla sosyo-kültürel ve coğrafi alanlarına zemin oluşturan niteliğiyle ele alınmakta, ayırdedici özellikleriyle mekan kullanım biçimleri incelenmektedir.