-Nevin bugün dışarı çıkmışsın. Ne yaptın, dışarıda ne işin vardı?

-Sadece bakkala çıktım, ekmek alıp geldim.

-Nasıl ekmek alıp geldin kız? Gitmişsin bir saate yakın gelmemişsin. Kimlere takıldın söyle bakalım?

-Yolda Fahrettin amcanın kızı Aysel`le biraz konuştuk. Annen, baban öldükten sonra hiç görünmüyorsun, neredesin, ne yapıyorsun diye sordu, ayaküstü biraz lafladık abi.

-Ne yani yengen yalan mı söylüyor?

-Yok abi. Vallahi doğru söylüyorum.

Abimin eve neşeyle gelip odalarına çekildikten bir müddet sonra çıkarak bana bağırıp çağırması beni her geçen gün biraz daha kendilerinden uzaklaştırıyordu. Abimi aslında çok seviyordum, yalnız beni hiç dinlemeden yengemin sözüyle bana bağırmasına tahammül edemiyordum artık. Her söyleneni içime atıyordum. Ama biliyordum ki, bu böyle gitmez. Odama çekilip annemi, babamı düşünüp için için ağlıyordum.