“Hiçbir şiir bitmez, şiir kutuları eksiktir hep. Kremlin Sarayı bitmemiştir mesela. Mısır Piramitleri bitmemiştir. Ayasofya`da eksik bir genişlik vardır. Eiffel’de kısa bir uzunluk.” Burada ifade edildiği üzere sanat eseri, her zaman az biraz da olsa eksiktir. Çünkü insan eksiktir. Sanat tamamlamaz, eksikliğe ayna tutar. 
Sanat, ölümlü bir varlık olmasının bilincinde olduğu için insanla “alay” eder. Buradaki alay etme eylemini, kesinlikle ama kesinlikle bir eleştiri olarak algılayabiliriz. Sanat, insana, yaşını başını almış bir akrabası gibi; “Bak evladım, sen şu kısımdan eksiksin. Bunu görmelisin!” der. Elbette ki bunu anlamak için insanın durması ve o sanat eseri üzerine tefekkür etmesi gerekmektedir. Bu anlamda hem Mısır Piramitleri’nin hem Eiffel Kulesi’nin ve hem de Kremlin Sarayı’nın dönemin politik ve sosyolojik gerçekliğine bir eleştiri olduğu ve o dönemdeki eksikliklere işaret ettiği net bir şekilde dile getirilebilir. Biliyorum, siz şimdi; “Ama bunlar çok büyük ve estetik yapılar, bunlarda nasıl bir eksiklik olabilir ki?” diye içinizden geçiriyorsunuz. Ama sizin bu düşünceniz, onların bir eksiklik sonucu ortaya çıktığı gerçeğini değiştir(e)meyebilir.   

Hiçbir şiir bitmez şiir kutuları eksiktir hep
Kremlin sarayı bitmemiştir mesela
Mısır Piramitleri bitmemiştir
Ayasofya`da eksik bir genişlik vardır
Eiffel’de kısa bir uzunluk 
Gözlerin gibi
Gönlümün kara kutusudur gözlerin
Bitmez karalıklar bitmez kutuluklar
Ve bitmez gözlerin