Toplumsal düzenin içinde arsız ruhu mu ehilleşir insanın; Ehil ruhu mu arsızlaşır? Yoksa ruhu güzel olanın kaybı mı yaşanır, şekille şemalle? İşte bu sorguları sık sık yaşar oldum. Bugün karşıma çıkan insanla benzimi soldurdum. Sola baktım, duvar boylu boyunca dikenli sarmaşık Sağa baktım, yol kayıp… Arkamda koca bir orman, yeşilliği beni boğan Ruhum ehillikten koşaradım kaçmaktayken Sordum kendime bu hain soruyu bile: Nereden çıktı, güzeli bunaltıcı görme eğilimi de ya da sakinliği, samimiyetsizlik?