"Vedat Yazıcı, ışığı, hazzı, sevgiyi arayan bir şiir uzmanı. Yazdıklarında zevk ve kendine özgü bir coşku var. Kalemlerini kılıç gibi kullanan birtakım eleştirmenlerin aksine, o şiiri soylu ve aydınlatıcı yapan öğeleri arıyor. Zarifliğin böylesine pek az eleştirmende rastlanır. Dikkate değer olan şu: Vedat Yazıcı, ülkesindeki pek çok eleştirmenin yazdıklarını bozan basmakalıp duyarlığa yan çiziyor. Onunki iyi, güzel, insancıl gördüğü her şeye duyduğu vakarlı coşku. Beğenilerinin temelinde dürüst ve nesnel yargılar var. Olumsuz gözlemlerinde ise, sözcüklerin savruk kullanılması, biçim ve kurguda özensizlik, önceki şairlerden aşırı esinlenme gibi pürüzler üzerinde duruyor. O zaman bile kınarken yumuşak sözler seçiyor. Düş kırıklığını dile getirip hafif yakınmalarda bulunuyor.
Vedat Yazıcı, aydınlık ve saydamlık estetiğine inanan bir yazar. Eleştiri biçeminde de salık verdiği erdemleri gözetiyor. Okurlarına bu kadar keyif veren eleştirmen az bulunur. Mesleği öğretmenlik. Keşke hepimizin öğretmeni olsaydı."