Gül yaprağı birleşir gülü meydana getirir. Onun güzel kokusu birliğin sesidir.Ağaçlar ormanı, harfler kelimeleri, cümleler paragrafları, onlar da eserleri meydana getirir.

Karanlığı güneş aydınlatır. İnsanlığı ise edebiyat, her bir şiir, her bir öykü, insana kendini gösteren bir aynadır. O, esasında gerçeği haykıran insandır. Aynasız bir toplum kendini görmeyen amalara benzer. Hatta onlar amalardan da kördür çünkü amalar aynasız görürler.

Kendine hayran arayanın hayranı olmaz. O yüzden bu tarz eserler beraber söylenen türküler gibidir. Dergiler, antoloji çalışmaları bundan ötürü çok kıymetlidir. Bu eserlere "benim" değil de "bizim" deriz. Benliği aşamamış bir edebiyatçı kendi dışına çıkamaz.