İblis: Beni çok sıkıştırıyorsun dikkat et!

Aynalı Baba: (Israrcı, üzerine giderek) Söyle, niye delikanlı gibi, adam gibi *ey Rabbim bu Âdem’in ilmini kıskandım da o yüzden secde etmedim* demedin? 

İblis: Çocukların yanında ayıp oluyor ama.

Aynalı BAba: Sen ayıbı ne bilirsin be. Rabbimizin yanında ayıp olmuyor da burada mı ayıp oluyor? Hem merak etme çocukların beni görmüyor. 

İblis: Neee? Nasıl beee? Bunu ancak bizim gibi…

Aynalı Baba: Bu konuyu fazla karıştırma. Kendini zorlama, anlamazsın.

İblis: Olamaz, olamaz… Aman tanrım. Ey yüce şeytanlık, bu ne kötü bir gün…

Aynalı Baba: Soruma cevap ver; yoksa okurum iblis yakan ayeti.

İblis: Tamam tamam. Sen de nereden çıktın karşıma? Bu gün ne kadar da uğursuz bir günmüş?