Eskimiş bir hana benzetiyorum kendimi... Misafirperverimdir aslında, ama laf aramızda pek gelip gidenim olmuyor desem, yalan da olmaz sanırım... İtişten, kakıştan, şiddetten, görüntü ve ses kirliliğinden... Aşk acısından, bilhassa yalnızlıktan bunalanların kısa süreliğine uğrak yeri gibiyim... Sık yaptığım işlerim arasında, misafirlerimi teselli etmek ve egolarını tavan yaptırmak var diyebilirim, sevgimden vererek... Postasını koyanlar mı dersin?

Ömrümden çalanlar mı?

Komedi trajik vakalar yurdum insanının içinde yer aldığı tablo... Ölümün varlığını bile bile, hırstan gözümüz dönmüşçesine sevgiyi es geçerek ama, sevgi arayışı içinde geçen ömürler... Yazık...  İyi de ne yapmak lazım, kaçmak mı?

Sırt dönerek görmezden gelmek mi?

Peki, bu bir sevgi adamına yakışır mı?

Yakışmaz... Sevgiyi anlatmaya çalıştım şiirlerimde, tüm duyularımı kullanarak, duygusallık adına ne varsa...

Asırlardır adına, cilt cilt, kitaplar, romanlar, şiirler yazılan sevgiyi... Sevgiden yolu geçen herkesin kendinden bir şeyler bulacağına inanıyorum... Sevgiyle...