Hayattaki en büyük servet, ailenle mutlu ve huzurlu bir şekilde yaşamaktır. Fakat zaten her şey iyiyken, bunun farkında olmak pek de kolay olmuyor. Bazen sahip olduklarımızı kaybetmek ya da kaybetme tehlikesi atlatmak gerekiyor. Yani acı olmadan tatlının da kıymeti olmuyor.

Ben çok üzüldüm. Hem de canım annem için… Ama artık o çok iyi. Onu, hep birlikte iyi ettik. O, kendinden çok benim için, babam için iyi olmak istedi. Ve başardı. Çünkü başarmak için önce inanmak gerekiyordu ve biz hep inandık.

Sevgili günlüğüm, seninle konuşmayı o kadar çok özlemişim ki nasıl anlatsam bilemiyorum. Şunu bil ki Kerem’den sonraki en iyi arkadaşım sensin ve hep öyle kalacaksın...