Osmanlı analarından bir kadın evine bir tablo asar.Akşam evin efendisi eve geldiğinde, hanım, beyine astığı resim tablosunu gösterir.

Adam: “Güzel” der. “Buraya değil de şuraya assaydın belki daha güzel olurdu”.

Kadın düşer, bayılır.Kendine gelince, “Ne oldu, niçin bayıldın” derler.

Bunca yıllık eşiyim, gönlünden geçeni gönlüm de duyacak kadar onu anlayamamışım, ona üzüldüğüm için bayıldım, cevabını verir.