Ay, dağlarına döndükten sonra da beyaz kalacak yüzünü, yüzümüze çevir. Fakat niçin bizden aldığın şeyleri aya götürüp ayda bırakıyorsun? Yıldızlarla, yıldızlardan ışık dilenen ellerle, bizim gecelerimizi bize bağışla ve ayın çocuğu kal. Fakat niçin bizden aldığın şeyleri aya götürüp ayın kulağına fısıldıyorsun? Sesler içimizde sesini tazeleyecek! Şu karanlık dünyanın yuvasını ayda yapan kuş, sen olacaksın.

Nisanların, eylüllerin en güzel ayları senin olsun. Fakat niçin bizden aldığın şeyleri aya götürüp ayın kulağına fısıldıyorsun? Hatırından çıkarma beni. Dün gözlerim saatte, seni beklerdim; şimdi takvimlere kaldım. Gönlüme sevmeyi öğrettin, yüzüme gülmeyi öğret. Beni bugüne sen çıkardın. Ben seni, yarına kollarımda götüreceğim. Seni mesut edeceğime inansınlar ve senden, bunu sordukları zaman “Beni mesut edebilir.” değil, “Beni mesut edecektir.” cevabını alsınlar. İmzanı, Servet Asya olarak atacağın günü Allah bana göstersin.