Hunharca gülmeler eskirken yanaklarımızda hepsi ömürden gitti. En zor acıları yüreğimizde demlerken bir baktık ki o da ömürden gitti. Bazen hüzünleri yıprattık bazen de hüzünler bizi yıprattı, gördük ki yıpranırken ömürden gitti. Sevmelere yetişemedik ne kadar sevildiğimizi bilemeden oysa koşup giden yelkovana yetişmeyi beklemedik ağır ağır giden akrebin yanında…

Ne ölçtük ne biçtik sevgimizi ne de kantara vurduk sevdamızı çünkü biz hesap kitap yaparak ne bileyim parmaklarımızla sayarak sevmeyi bilmedik. Gördük ki arkamıza yaslandığımızda aşkın muntazam güzelliğinin ağırlığı üstümüze sinerken o gün anladık “Sevdikçe Ömürden Gitti.”

Mustafa Tenker

Doğum ile ölüm arasına sıkıştırdığımız, can kırığı basamaklarından ağır ağır çıkarken, her birimizin yaşadığı, ne başkasına nede kendimize anlatmaya cesaret edemediğimiz, zihnimizin bir köşesinde mıh gibi çakılı olan ve yine kendimize özel bazı yaşanmışlıklar vardır ki işte elimizde tuttuğumuz usta kalem Murat Gezici kardeşimin  kaleme aldığı ve ilk okuduğumda yüreğimi bir deryanın ortasında kaybettiğim Sevdikçe ömrümden gitti isimli kıymetli eseri içerisinde sizin de avaz avaz bağıramadığınız duygularınızı açığa çıkaracak bir çok satırlara rastlayacağınıza adım gibi eminim, kendinizi ve yüreğinizi sıkı tutun... İsmail Ökkeş Polat (dürefşan) 

Şiir; hayattır, mutluluktur. Gönül hanesinden çıkan duyguları satırlara sığdırmaktır. Sevdikçe ömrümden gitti isimli eserde bulunan şiirlere baktığımda şairimiz Murat Gezici`nin kalemine olan tutkum daha da arttı. Aşkı, dostluğu, hüznü, mutluğu satırlara nakış nakış işlemiş. Bizi böyle bir eserle buluşturduğu için kendisine teşekkür ediyorum. Hüseyin İnce (şairtadında)