“- Her tişt amade bû. Pişta me li qendîlê bû. Seherê bi şelt, sivnik û tilîyên xwe, gelek şikil çê kirin. Dor hatibû Gulsorê, wê dans kir…”

Ew kesên di hezkirinê de, di jîyanê de diçin û li lêvên zinaran hay jê çê dibin ew bê per û bask in, çîroka wan kesan heye di vê romana Şaşaqıl de. Tê de bi qasî rewşa jîyanê a cuda, rengîn, kûr û bi detay kêlîyên herî mehsûm û saf têne jîyîn. Roman bi bîra me dixe ku ‘mirov teyrê jîyana xwe ye.’