Alanya’da Serseride kör bir taburenin üzerinde içip, özlerken sesini

Uzatırken kadehimi 
Yaşıyor musun abi diyor bardaki kız
Öldüğümü bile bile

Yüz yıldır Romeo’sundan uzak kalan Juliet
Her şeye rağmen gülümseyip sarılıyor 
hasretten kırılan boynuma

Yağı bitmiş bir motor sesi bölüyor aklımı
Sarhoş bir kantinci kolunda kuzeyli sevgilisiyle 
çalıyor kokunu bir merhabayla 

Sirenler çalıyor dışarıda 
Üniformasını unutmuş bir polis tokuşturuyor kadehini 
bardaki sarışın kızla
Bana gülümseyerek 
Alacaklar seni bir gün diyor 
Çoktan teslim olduğumu bilmeden

Bir İstanbul beyefendisi dalıyor içeriye elinde şarabıyla 
Gözlerinde tüm şairlerin şiirleri uçuşuyor.

Nasılsın diye soruyor bilmez gibi 
İyiyim diyorum yalan söyleyerek 
Oda biliyor yalan söylediğimi
Gülümsüyor, hep iyi ol diyor 

Bir Serseri taburenin üzerinde 
kederimi döküyorum geceye 
Ve özlüyorum seni
Hem de öyle böyle değil