Küçük kız, kucağında taşıdığı konuğuyla, dedesinin karşısına çıktı:
– Dedeciğim, bu küçük köpeği eve alabilir miyiz? diye sordu.
Dedesi, bastonuyla köpeği işaret ederek bağırdı:
– Evimde köpek istemem. Çocuk ısrarlıydı:
– Ben okuldayken, sana arkadaşlık yapar dede.
Dede, bastonunu bir aşağı bir yukarı kaldırıp indirerek bağırıyordu:
– Ne, bu mu bana arkadaş olacak?
Dedenin sesinden korkan köpek, Serena’nın kucağından atlamıştı bile. Ne yapacağını bilmez bir halde, yaşlı adamın bacaklarına dolandı. Dede ise, ondan kurtulmak için, kendi etrafında dönmeye başladı:
– Başım döndü. Seni yaramaz, dur diyorum, dur.
Dede, Serena’nın şaşkın bakışları arasında yere oturdu. Küçük köpek, yaşlı adamın kendisiyle oyun oynadığını sanmıştı. Dedeyi yalamaya başladı. Dede, öfkeden kıpkırmızı olmuştu. Küçük kız, köpeği hemen oradan uzaklaştırıverdi…