Serâyî, Türkçenin ‘klasik şiir dili’ olma yolunda cesur ve hayati hamleler yaptığı çok özel bir dönemin şairidir. Sanatçının kendi eliyle yazıya aktardığı biricik eseri olan Divan’ı, 15. yüzyıl geçiş dönemi sancılarını tam anlamıyla yansıtan dil hususiyetleri ve notlandırılmış muhteva zenginliği ile ilk kez okuyucuya ulaşmaktadır. Avusturya Millî Kütüphanesi Mixt. 1446 numarada kayıtlı olan bu eserin yurt içi ve yurt dışı kütüphane kataloglarında yapılan araştırmalarda başka bir nüshasına rastlanılmamıştır. Divan’da 17 kaside, 5 terkib-bend, 3 terci-bend, 1 muaşşer, 1 müseddes, 7 muhammes, 18 murabba, 2 müstezat, 490 gazel, 4 kıta, 1 manzume, 10 rubai ve 47 beyit olmak üzere 606 şiir yer almaktadır.