Kadınlar;

Hiçbir erkeğin cesaret edemeyeceği kadar aşık olurlar…

Karşı koymaya çalıştıkça ya da direndikçe daha da büyük bir muhtaçlık duygusuyla sarılıyorum Bora’ya. İşin açıkçası ve dürüstçesi ona muhtacım ben. Varlığına, güler yüzüne, şakalarına, kalbimi yerinden oynatan heyecanına, hatta dengesizliklerine, muzırlığına, güvenilmezliğine bile ihtiyacım var. Hata bile olsa, hayatımın en bana ait olan hatası o…

Kendi seçtiğim ve içine bile isteye düştüğüm bir karanlık kuyu. Cehennem bile olsa kendi özgür irademle razı olduğum bir yangın o... Ne mecburiyetten, ne baskıdan ne de mevcut koşullardan dolayı içine çekildiğim bir kader değil Bora’yla ilgili hislerim. O benim seçimim, benim düşüm, benim gerçeğim…

Kimseden izin istemediğim, kimsenin onayına ihtiyaç duymadığım özgürlüğüm… O benim kanatlarım… İlk fırtınada kırılacak ve beni sonsuz bir mutsuzluğa terk edecek bile olsa bedeline razı olduğum bir mucize… Onunla aciz değilim… Belki suçluyum ama değersiz değilim…